1. |
|
|||
Konulan mesafelerin
Bedeli var mıdır?
Ve hayal kuran bir kalp
Atar mı yeniden?
Bıraktığın parçalar
Neden olduğun yaralar
Cam kırıkları gibi adımlarına saplanır
Yalnız olmak çok kolay
Başka bedenlerde yiterken
(Gökyüzünde bir bok yok,
Benimle yere çakıl)
Yürüdüğün yollar karardığında,
Fırtınaların dinmediğinde,
Cam kırıklarında sendelediğinde
Daima yanındayım
--
Is there a price to pay
For the distances set?
And can a dreaming heart
Beat again?
The pieces you left -
The scars you caused
Stuck in your steps like shards of glass
It's so easy to be alone
While fading in other bodies
(There ain’t no shit in the skies,
Crash down to the ground with me)
When the paths you walk darken,
When your storms don't subside,
When you stagger in broken glasses
I'll be always by your side
|
||||
2. |
Ait Değilsin
03:02
|
|
||
Okyanuslar boyunca uzanan kederin
Çarpıştığı dalgalarda boğulmamak çok zor
Kaçtığın her liman bir sonraki kafesindir
Sığındığın her umut bir sonraki mezarındır
AİT
OLDUĞUM
BİR YER
VAR MI?
Boğulurken betondan kafeslerde
Ardında kalanlar neye yarar?
--
It's hard not to drown in the crashing waves
Of sorrow stretching across the oceans
Every harbor you escape to is your next cage
Every hope you take refuge is your next grave
IS THERE
A PLACE
THAT I
BELONG?
While drowning in concrete cages
What use are the things you left behind?
|
||||
3. |
Kaçmaya Alıştıkça
03:37
|
|
||
Bir gün daha geçti
Kaçmaya alıştıkça
Kaldırımlar boyunca
Dizlerinde yaralar
Sen koştukça sürecek
Gözlerini kaçırma.
UZANAN ELLERİNİ KIR
ADLARINI HAYKIR
SURETLERİ KÜL ET
ASLA YALNIZ DEĞİLSİN
Bir zamanlar
Büründüğün
Renkleri
Soldurdular
Perdeleri
Yak ki
Suretleri
Görünsün.
Kendinle
Verdiğin
Savaşlarda
Düşersin
Umutsuzca -
Paramparça
İyileşmeye devam et
Kanamaya devam et
Kaçmaya devam et.
-------------
Another day has passed
As you get used to running
The sores on your knees
along the sidewalks -
They will last as you keep running away
Don’t take your eyes away of them.
BREAK THEIR HANDS THAT REACH
SHOUT THEIR NAMES
BURN THEIR SHAPES DOWN
YOU ARE NEVER ALONE
The colors you’ve took the form of
Once upon a time
Are withered
By them
Burn down
The curtains
So you can make their
Shapes appear.
In the wars you’ve declared
Within yourself
You’ll fall
Desperately -
Shattered
Keep recovering
Keep bleeding
Keep running away.
|
||||
4. |
Bizden Çaldılar
03:08
|
|
||
Bizi birbirimizden alıkoyan cesur yeni dünyada mahsur kaldık
Çırpındıkça seğirir insafın
Gün geçtikçe kafeslerimizde çürümeye yüz tutuyoruz
Verdiğin her nefes artık ziyan
Ve vicdanın artık omzunda bir yük.
BİZDEN ÇALDILAR
VİCDANI VE MERHAMETİ
BİZDEN ÇALDILAR
EVE DÖNÜŞÜN UMUDUNU
Kim olduğunu bulmak için önce kendini kaybetmen gerek.
Bizden çaldılar ufuktaki son umudu
Çaresizce çırpınırken
Hissettiğin kadar varsın.
Arkasında gözlerimizi dolduran tüm kinler vardır
Alışılmış ıstıraplar
Muhtaç olduğun güveni sağlar
Yalnız olmadığını hatırlamaya çalışırken
Körelmiş kalplerin arasında
Gökyüzüne bakan ellerimizi kırdılar
Verdiğin her nefes artık ziyan.
--
We're stuck in the brave new world that keeps us apart from each other
Your compassion twitches as you struggle
Day by day we are rotting in our cages
Now every breath you give is a waste
And your conscience is now a burden on your shoulders.
THEY STOLE FROM US -
THE CONSCIENCE AND THE MERCY
THEY STOLE FROM US -
THE HOPE OF RETURNING HOME
To find out who you are, you must first lose yourself.
They stole from us - the last hope on the horizon
While struggling helplessly
You are as much as you feel.
Behind it are all the grudges that fill our eyes
The habitual suffering
Provides the confidence you need
Trying to remember you're not alone
Among vestigial hearts
They broke our hands that reached the skies
Now every breath you give is a waste.
|
||||
5. |
|
|||
Her gün karıştığın dehlizler
Zifiri bir boşluk gibi
Kendine, kendi içine
Azâd ettim mi kendimi?
Savaştığım parıldayan
Ufuktaki özgürlük
Sonunda mutlu edecek mi hepimizi?
Olmayan limanlara
Nafile kulaçlar
Boğarken seni
İnsandan dalgalar
Her günümüzde
Her saniyemizde
Fark edecek miyiz
Gülebilecek miyiz?
Beden çöker,
Umut söner,
Hayat yiter,
Nafiledir.
Tırnaklarımızla kazıdığımız
Fark etmeden siyaha bürünmüş
Karıştığın dehlizlerde
Yitersin sürünerek
Nafiledir çaban,
Aidiyet yitirdiklerinden yana
Zırvalama
Yitirdin sen her şeyi.
Ait olduğun bir yer yok,
Yok.
--
The cloisters you fade in every day
Are like a pitch-black void -
Into you, unto yourself
Have I freed myself?
The shining freedom
on the horizon I fought for -
Will it finally make us all happy?
A futile spit in the wind
To the harbors that are not there
While you are drowning
In waves of people.
Every day
Every second
Will we realize?
Will we laugh?
Body collapses
Hope fades
Life is lost
It is futile.
The things we scraped with our nails
Are unknowingly dressed in black
In the voids, you’re fading away
You'll be lost by crawling.
Your efforts are futile -
The belonging belongs to what you’ve lost.
Stop bulshitting, you’ve lost everything
There's no place you belong.
There isn't.
|
Vita Detestabilis Records Spain
Antifascist extreme metal label based in Spain.
Contact Vita Detestabilis Records
Streaming and Download help
If you like Koltuk Değneklerinden Kanatlar Yapmak, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp